Dag 5 San Diego CA naar Phoenix AZ
9 september 2019 - San Diego, California, Verenigde Staten
Maandag 09 september 2019
We vertrokken uit San Diego met ca 22° naar Phoenix Arizona met een geplande tussenstop in Blythe, op de grens van Californië en Arizona. Dit is de langste dagreis in ons traject. Bekijken doe je voornamelijk vanuit de auto en dus airconditioning. Wij vonden het een heel bijzondere tocht door een steeds veranderend landschap. San Diego heeft een heuvel/berglandschap met palmen en subtropische planten. Het eerste deel van de reis liep via de Interstate 8 dicht langs de Mexicaanse grens. Eerst kregen we hogere bergen, rotsachtig met lage struik begroeiing. Bij onze eerste stop op een uitzicht punt merkten we wat 88° Fahrenheit is: (88 -32) ×5/9 = 31° Celcius.
Later reden we door een zeer merkwaardig landschap van bergen gevormd door zeer grote ronde rotsblokken zonder begroeiing. Daarna daalden we weer en werd het landschap vlak. We waren zo dicht bij de Mexicaanse grens dat we opgepikt werden door een Mexicaanse GSM mast: Welcome in Mexico. In die vallei waren ook weer enkele afslagen, wat bewoning en een grensovergang naar Mexico. Vandaar ging de reis richting noord oosten naar Blythe. In deze vallei zagen we boeren op uitgestrekt landerijen een soort gras bewerken. Dat werd vrij kort gemaaid en overal lagen muren van geperste grasblokken. Opeens zagen we koeien in afgerasterde boxen onder plaatstalen daken staan. Temperatuur was inmiddels 102° F / 38°C. We reden verder door een gebied met zandduinen, zagen enkele plantages met palmbomen en boompjes (sinaasappel ?)
Na een stop in Blythe, een woestijnstad met alle voorzieningen: winkels, restaurants, kerken, scholen, enz., reden we naar Phoenix. Als begroeiing zagen we cactussen, soms metershoog. Het lijken van veraf soms palen.
Phoenix is een grote woestijnstad. Ons hotel ligt in een voorstadje Scottsdale. Het oude stadsdeel van Scottsdale zou een bruisend uitgaansleven met winkels en restaurants hebben. Ja, en we zijn hier nu toch, dus op naar old Scottsdale voor diner. Blijkt dat toch 21 minuten rijden te zijn. Tja, afstanden zijn hier wat groter. Kortom: bijna hadden we geen eten gehad omdat keukens sloten. Maar in het kleine restaurant ChopChop konden we nog bestellen. Even later zat Eugène aan een bowl met groenten, rijst en chicken teriyaki en ik aan een tuna sandwhich met veel sla en fruit. Daarbij allebei een groente/fruit shake. Gezond bezig dus en lekker.
Vandaag verder naar Sedona en Flagstaff. We zitten nu in Arizona en dat noemt zich de Grand Canyon State. We laten ons verrassen.
We reizen alleen. In hotels en steden zien we voornamenlijk Amerikanen. Heel soms horen we Duits of Nederlands, maar vooral veel Spaans. Nu we uit de kuststreken zijn zien we veel bijna lege wegen en hele grote vrachtwagens.
Tot ons volgend verhaal.
